Loading...
Rouwverwerking bij het jonge kind, wat is belangrijk om te weten als (gast)ouder?

Het eerste wat belangrijk is om te weten is dat wanneer het je lukt om als (gast)ouder bij je oer-weten te komen, je ouderlijke intuïtie, dan weet je wat nodig is voor je kind. Op het moment dat je bij dit oer-weten kunt komen dan voel je als vanzelf wat nodig is op het moment dat er een dierbare overlijdt. Want dit is voor ieder kind en in iedere situatie vanzelfsprekend weer anders. Maar juist in die moeilijke momenten is het soms moeilijk om bij de oer-weten te komen. Je zit zo vast in je eigen emoties, dat het lastig kan zijn om te vertrouwen op je gevoel. Je vindt in dit blog een aantal punten om op te letten wanneer er in jullie omgeving een dierbare overlijdt.

Zeker jonge kinderen rouwen op een andere manier dan dat volwassenen dat doen. Dit is belangrijk om je bewust van te zijn, omdat het rouwen er dan ineens heel anders uit kan zien. Ze rouwen vaak in stukjes, het ene moment kunnen ze intens verdrietig zijn terwijl ze het volgende moment weer een toren aan het bouwen en omgooien zijn met een grote glimlach op hun gezicht. Ben dus niet verbaasd als het soms lijkt alsof ze het alweer zijn vergeten maar weet dat dit hun manier is om er mee om te gaan. Ze delen het verlies als het ware op, om het zo in delen een plekje te kunnen geven.

Daarnaast kan rouw er voor kinderen soms heel anders uitzien dan hoe het er bij volwassenen uitziet. Waar volwassenen over het algemeen genomen vooral verdrietig zijn wanneer ze in de rouw zijn, kan dit voor kinderen heel anders zijn. Ze kunnen juist bijvoorbeeld boos of opstandig worden, zich terugtrekken of juist heel aanhankelijk worden, of lichamelijke klachten ontwikkelen zoals buikpijn bijvoorbeeld. Ook zie je vaker dat kinderen (in)slaapproblemen krijgen of heel erg gaan zorgen voor de volwassenen om hun heen. Dus ondanks dat het er soms heel anders uit ziet dan dat je zou verwachten, zijn dit allemaal tekenen die erop kunnen wijzen dat jouw kind het overlijden aan het verwerken is.

Baby’s en dreumesen begrijpen nog niets van een rouwperiode maar ze krijgen wel de emoties van hun omgeving mee. Wanneer papa of mama verdrietig is dan voelen zij dit feilloos aan en zullen hierop reageren. Dit kun je dan bij hen ook zeker merken in gedrag of emoties.

Een aantal dingen om rekening mee te houden:

  • Je bent zelf hét voorbeeld voor je kind als het gaat om hoe je om moet gaan met het verlies van iemand dichtbij. Ze noemen kinderen niet voor niks de spiegel van de ouders. Dit komt omdat kinderen, en zeker jonge kinderen, alles afkijken van hun ouders. Op het moment dat jij je groothoudt voor je kinderen, voelen zij dit aan. Ook al snapt een jong kind nog niet wat er precies gebeurt, hij voelt wel dat jij verdrietig bent. Als je dan dit verdriet als het ware verstopt voor je kinderen, leren zij daarvan dat verdriet er niet mag zijn. Dat er niet gehuild mag worden. Dus laat vooral juist wel zien dat je verdrietig bent en dat dat verdriet er ook mag zijn. Ze leren van jou hoe je het beste met verdriet om kan gaan. Dus laat vooral zien dat huilen om een overledene erbij hoort en juist fijn en nodig is.
  • Passend hierbij is dan ook dat je je kind laat huilen zonder het meteen te sussen. Je mag zeker troosten maar laat je kind lekker uithuilen. Alles wat eruit komt zit er niet meer in. Alles wat je binnen houdt moet er later toch een keer uit dus laat het maar komen.
  • Ben eerlijk tegen je kinderen! Zeker jonge kinderen voelen vaak echt wel dat er van alles aan de hand is. Leg uit wat het betekent dat iemand overlijdt en nooit meer terugkomt. Gebruik hierbij ook gewoon het woord ‘dood’ in plaats van te zeggen ‘opa gaat slapen’. Op het moment dat het niet helder is voor kinderen gaat hun fantasie er mee aan de loop en kan het verdriet of de angst alleen maar erger worden.
  • Knutsel, teken, speel of praat over wat er is gebeurd zodat het voor het kind een plekje kan krijgen.
  • Betrek ze bij het afscheid nemen. Ondanks de jonge leeftijd is het ook voor hen van belang dat ze een rol hebben in het afscheid om het een plekje te kunnen geven.
  • Wanneer het afscheid geweest is, zorg dan dat kinderen ook nog de ruimte voelen om te praten over de dierbare die is overleden. Sta bewust stil bij de bijzondere momenten en het gemis dat daarbij hoort.

Zoals dat het voor volwassenen een moeilijke periode is wanneer een dierbare overlijdt, is dat voor kinderen ook zeker het geval. Geef ze de ruimte om te rouwen op hun eigen manier en probeer hierin volgend te zijn met betrekking tot wat ze nodig hebben. Meestal zal het kind dan vanzelf na een moeilijke periode minder pijn ervaren van het verlies. Mocht dit na een tijd nog niet zo zijn en weet je niet goed hoe je je kind kan helpen om het een plekje te geven? Neem dan zeker contact op met een kindercoach of therapeut om samen te kijken hoe je je kind het beste kan helpen.


TILBURGSEWEG 149, GOIRLE
0630645949
info@yourkidscoach.nl